Σελίδες

31 Μαρ 2016

Παιδεία ή "πνευματικότητα";


Αυτό που ονομάζουμε "παιδεία" αλλά συνεχίζουμε να συγχύζουμε με την "εκπαίδευση" είναι αυτό που θα έπρεπε να ξεκινάει από πολύ νωρίς στη ζωή μας και να συνεχίζεται, συνειδητά και με συνεισφορά (σε όλα τα επίπεδα) μέχρι το τέλος της ζωής μας. Τα σημαντικά τα αφήνουμε στην τύχη. Μετά τρέχουμε για θεραπεία...

Τι είναι "παιδεία" τελικά; Είναι πολύ απλά - αν και όχι τόσο απλή η κατήχηση/απόκτηση της - η γνώση του Εαυτού: ένα ενιαίο σύνολο λειτουργιών, επιπέδων ύπαρξης, αρμονικής συνύπαρξης με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Δεν είναι εκπληκτικό το πώς το έχουμε ανάγει αυτό σε "πνευματικότητα" αλλά όχι πρακτικότητα, έξω αλλά όχι μέσα στις καθημερινές λειτουργίες μας, τους ρόλους μας, τη σκέψη μας;