Σελίδες

16 Οκτ 2009

Ακολουθώντας το όνειρο σου


Δεν ακολουθείς το όνειρο σου δουλεύοντας εννέα με πέντε. Σίγουρα δεν γίνεσαι καλός σε αυτό που κάνεις αν το ονομάζεις «δουλειά». Χρειάζεται να είναι ανάγκη, μια πηγαία αγάπη που δεν έχει σχέση με χρήμα, δόξα ή οποιοδήποτε άλλο προσωπικό κέρδος που μπορεί να έρθει ή να μην έρθει μαζί με το όνειρο (όραμα) σου. Διαφορετικά θα ζεις μια ζωή στη μετριότητα, όπως τόσες χιλιάδες ανθρώπους που περιμένουν απλά το μισθό του μήνα ή εύχονται να «πιάσουν τη καλή».

Ξέχασε τη λέξη «θυσία» αν είναι να ακολουθήσεις το όνειρο σου. Οι θυσίες πάντα επιστρέφουν για να σε στοιχειώνουν – αν ποτέ καταφέρεις να φτάσεις κάπου. Όταν θυσιάζεις, βρίσκεσαι διχασμένος ανάμεσα σε αυτό που πραγματικά θέλεις και αυτό που πιστεύεις πως πρέπει να κάνεις. Η θυσία αφορά πειθαρχεία, μια επιβολή στον εαυτό σου που κρυφά επαναστατεί. Αυτό αποτελεί μια διαρκή εσωτερική πάλη. Το όραμα σου αφορά τον σκοπό της ζωής σου, που είναι πάντα μοναδικός και ξεχωριστός. Θέλει τόλμη, ευαισθησία, υπομονή και επιμονή να το ακολουθήσεις – κόντρα στις προσταγές της κοινωνίας και των φόβων σου.

Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να έχεις εσωτερική ισορροπία, μια υγιή επικοινωνία και ειλικρινή σχέση με τον εαυτό σου και τις ανάγκες του. Η εσωτερική ισορροπία και γαλήνη σε βοηθάει να ξεχωρίζεις το ψεύτικο από το πραγματικό, το πρόσκαιρο από το ουσιαστικό. Οι περισσότεροι παρατάνε το όνειρο τους λίγο πριν το κατακτήσουν γιατί δεν πρόσεξαν τα σημάδια, δεν είχαν εσωτερική ηρεμία, δεν ήταν ευέλικτοι ώστε να χρησιμοποιούν τα βιώματα τους ως μαθήματα. Χωρίς εσωτερική αρμονία, ακόμα και η κατάκτηση του ονείρου σου, δεν θα καταφέρει να σου χαρίσει την ευτυχία που θέλεις. Να σέβεσαι τις ανάγκες σου κάθε στιγμή και να μην ακολουθείς άκριτα τις ανάγκες των άλλων.


Σταμάτα να ζεις τη ζωή σου μέσα σε ένα πρόγραμμα. Σταμάτα να συμπεριφέρεσαι σαν υπολογιστής. Άρχισε να σκέφτεσαι με ολόκληρο τον εγκέφαλο σου: να ζεις στη στιγμή, να βλέπεις τη μεγάλη εικόνα, να ρωτάς τη θέληση της καρδιάς σου. Η λογική δεν ξέρει να σου πει. Ποιος θέλεις πραγματικά να είσαι αυτή τη στιγμή; Η απάντηση απαιτεί συνειδητή παρουσία στο παρόν και όχι τόσο στόχευση.

Έτσι επιβιώνεις όταν έρχονται τα δύσκολα. Έτσι ξανασηκώνεσαι στα πόδια σου όταν πέφτεις «με τα μούτρα» και τσακίζεσαι. Γιατί θα συμβεί, μην έχεις καμία αμφιβολία για αυτό. Όσο περισσότερο ακολουθείς αυτό το όνειρο «ψυχή τε και σώματι», τόσες περισσότερες δυσκολίες θα συναντήσεις στο δρόμο σου. Είναι ο τρόπος που το σύμπαν δοκιμάζει τη δύναμη της θέλησης και την εμπιστοσύνη σου. Κάποιες στιγμές θα νοιώθεις ότι βρίσκεσαι στο απόλυτο κενό. Κάποιες άλλες θα νοιώθεις πως βρίσκεσαι πάλι στην αρχή. Ανάμεσα σε όλα αυτά μαθαίνεις, αλλάζεις, εξελίσσεσαι για να γίνεις ικανός να υποστηρίξεις αυτό που θέλεις και είσαι Εσύ.

Ακριβώς εκείνες τις στιγμές που λυγίζεις, απογοητεύεσαι, νοιώθεις εξαντλημένος ενεργειακά και στραγγισμένος από κάθε ιδέα, κάτι μαγικό φαίνεται να συμβαίνει μέσα σου (αν το επιτρέψεις). Ένα «κλικ», μια έμπνευση, που σου δίνει και πάλι φτερά. Δεν μπορείς να το μεθοδεύσεις ή να το εμποδίσεις αυτό, ακόμα και αν το ήθελες. Γιατί η φλόγα που σιγοκαίει στην καρδιά σου εξακολουθεί να ζεσταίνει και να φωτίζει το όνειρο σου. Είναι η πίστη σου, η ακλόνητη θέληση σου και η ζωντανή εικόνα του οράματος σου.

Το δικό σου όνειρο δεν έχει σχέση με τις επιθυμίες των άλλων, με τον εγωισμό (φόβο) σου ούτε αφορά τις προσταγές της κοινωνίας. Όλες οι ζωτικές ανάγκες σου καλύπτονται παρόλα αυτά, όταν εσύ επιλέγεις να ακολουθείς το δρόμο σου, τον οποίο χαράσσεις μόνο μαζί με τον Εαυτό σου. Μη ζητάς εκ των προτέρων εγγυήσεις όμως. Δεν υπάρχουν. Πρώτα εσύ δηλώνεις αφοσίωση, παρουσία, πίστη και έπειτα «το σύμπαν συνωμοτεί» για να γίνει αυτό που θέλεις πραγματικότητα. Να θυμάσαι: το όνειρο σου αφορά αυτό που είσαι, αυτό που αγαπάς, το χάρισμα σου, όχι κάποιο επιφανειακό προσωρινό, εγωιστικό κέδρος που κυνηγάς από φόβο.

Είτε το έχεις ανακαλύψει ήδη είτε όχι, το χάρισμα σου, η μοναδικότητα σου υπάρχει ήδη μέσα σου. Περιμένει να το αναγνωρίσεις, να εστιάσεις την προσοχή σου και να το καλλιεργήσεις. Το ιδιαίτερο προσωπικό χάρισμα είναι μια πηγαία ανάγκη που σου δίνει την αίσθηση της δημιουργίας, που κάνει το χρόνο να μοιάζει ασήμαντος. Ότι άλλο και αν κάνεις στη ζωή σου, θα πρέπει να περιστρέφεται γύρω από αυτό, το οποίο είναι ο πυρήνας, η βάση σου. Μην ψάχνεις την ευτυχία ή τη γαλήνη έξω από αυτό που είσαι. Δεν υπάρχει.

Το όνειρο σου φανερώνεται όταν μετατοπίζεις την προσοχή σου από έξω προς τα μέσα, από το μερικό στο σύνολο, το Όλον. Αφορά αυτό που θα έκανες ακόμα και χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, χωρίς αναγνώριση, χωρίς απαραίτητα λογικά επιχειρήματα. Αφορά ένα βαθύτερο κομμάτι του εαυτού σου, ένα αναπόσπαστο μέρος του Είναι σου, που δεν ορίζεις, δεν ελέγχεις και δεν μπορείς να εμποδίζεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το αναγνωρίσεις και να το ακολουθήσεις με αφοσίωση και ταπεινότητα.

Μα αν βιάζεσαι, καλύτερα να παραιτηθείς. Και αν φοβάσαι τις δυσκολίες, την αποτυχία και την απόρριψη, αν δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα για αυτό που βγαίνει αβίαστα από μέσα σου, δεν θα πετύχεις. Οι ελάχιστοι που πετυχαίνουν, που καταφέρνουν να ξεχωρίσουν είναι αυτοί που τολμούν να διαφοροποιούνται, που έχουν το θάρρος να πάνε κόντρα στο ρεύμα της κοινωνίας, όποιο και αν είναι το τίμημα. Οι υπόλοιποι, αρκούνται στην ασφάλεια του γνώριμου και του συνηθισμένου που αναπόφευκτα συνοδεύεται με εσωτερικό κενό.

Να θυμάσαι: έχεις έρθει με κάποιο ιδιαίτερο χαραχτηριστικό, ένα μοναδικό σκοπό που μόνο εσύ μπορείς να εκπληρώσεις. Δεν είναι κάτι που πρέπει να βρεις, είναι κάτι που πρέπει να επιτρέψεις να αποκαλυφθεί. Βρίσκεται μέσα σου. Απλά πρέπει να μάθεις να βλέπεις, να ακούς και να σκέφτεσαι έξω από τα όρια. Ποτέ δεν είναι αργά. Όπου και αν βρίσκεσαι, ότι και αν έχεις επιλέξει μέχρι τώρα, κάθε στιγμή μπορεί να είναι μια νέα αρχή, μια νέα επιλογή, που θα σε οδηγήσει πιο κοντά στον Εαυτό σου, σε αυτό που είσαι, στο όνειρο σου.


................

9 σχόλια:

  1. Χριστιάνα μου, σε πρωτοδιάβασα στην καλή μου φίλη anagnostria,και σε συμπάθησα χωρίς να σε ξέρω. Τώρα που έμαθα ποια είσαι, χαίρομαι διπλά για την πρόοδό σου και για τις ωραίες σκέψεις σου. Αποπνέουν αγάπη για τον εαυτό μας και γλυκύτητα. Σ'ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μας όλες αυτές τις ενδιαφέρουσες απόψεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή μου Ζήνα, το μόνο που κάνω είναι να μαθαίνω από τις εμπειρίες μου, στο μεγάλο σχολείο της ζωής που δεν σταματάει να μου διδάσκει. Σ' ευχαριστώ που διαβάζεις τα άρθρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος11/07/2009

    Χριστιάνα να σε ρωτησω κατι: Αυτα ολα που γραφεις πηγαζουν απο προσωπικες εμπειριες σου;Διοτι συμφωνω απολυτως αλλα για πες μου κατι.Για να φτασεις εκει που θελεις δηλαδη να ζησεις το ονειρο πρεπει να φτασεις και να κυλιστεις κατω να ταπεινωθεις;2.Γιατι με το που φτανω να το αγγιξω κατι παντα με γυρναει πισω σαν καποιο μαγικο χερι ενα πραγμα μεχρι και ανθρωποι ξαφνικα αποκτουν παραξενη συμπεριφορα απεναντι σου ενω ειναι αυτονοητο οτι εποφελουνται και αυτοι απο σενα,Εν ολιγις θελω να πω οτι θα συμβει και το πιο παραδοξο γεγονος ωστε να παραταθει η δοκιμασια σου.Και θελω να πω αυτος ο Γολγοθας τελειωνει ποτε εχει καποιο βαθυτερο νοημα.Υπαρχει περιπτωση μετα απο τοσο κοπο και θυσια να σου κλεψουν το ονειρο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποιος να «κλέψει» το όνειρο σου;

    Όλες οι απαντήσεις υπάρχουν μέσα μας (τα άρθρα αυτά απλά βοηθάνε τη σύνδεση) αλλά όχι στο μέρος του νου που έχουμε μάθει να ψάχνουμε.

    Έχω γράψει για τη θυσία σε αυτό το άρθρο και για την προσπάθεια σε προηγούμενο άρθρο μου ("Τι σημαίνει μαθαίνω τελικά;")

    Πιστεύεις στο όνειρο σου; Και τι σημαίνει πίστη; Είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις το όνειρο ή τον τρόπο που το επιδιώκεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το μπλογκ σου δινει μικρα μαθηματα αγαπης και ζωης... Σε ευχαριστω παρα, μα παρα πολυ που τα μοιραζεσαι μαζι μας!

    -Δαναη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. http://www.scribd.com/iordanisi_1
    https://www.youtube.com/user/danisiordanidis/videos?sort=dd&view=0&page=5
    να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΚΑΜΠΤΟΣ Αποτελούμε μοναδικές και ανεπανάληπτες οντότητες, σε αυτή τη βάση κάνουμε τη διαφορά ακόμη και χωρίς να είμαστε διαφορετικοί. Το γεγονός ότι δεν ερχόμαστε στο κοινωνικό σύνολο ως άγραφοι χάρτες δεν σημαίνει ότι στερούμαστε της προσωπικής επιλογής, αρκεί να αρθούμε από την υλική υπόσταση και τα εξωγενή στοιχεία {κοινωνικές συμβάσεις, μονοπάτια και διαδρομές του νου που είναι προσχεδιασμένα και ετεροκατευθυνόμενα}. Φωτίζοντας τον εσωτερικό μας κόσμο μπορούμε να δούμε τις αποκλειστικά δικές μας επιλογές- έξω και πέρα από συμβατικότητες και κανόνες που έχουν διαμορφωθεί πριν από εμάς για μας- και στη συνέχεια να τις αναδείξουμε, να τις υλοποιήσουμε για μας και να απολαύσουμε την πληρότητα που θα αισθανθούμε. Υλοποιούμε για εμάς και αυτό από μόνο του μας οδηγεί σε ανώτερα γνωσιακά επίπεδα του εαυτού μας. Η γνώση του εαυτού μας θα φέρει την αρμονία, κάτι αντίστοιχο με την εντροπία που χαρακτηρίζει τη φύση. Η φύση λειτουργεί αυτορρυθμιζόμενη, χωρίς να την απασχολεί η όποια συμπεριφορά των άλλων. Και ότι της αφαιρούν εκείνη το αναπληρώνει και συνεχίζει την πορεία της όσο δύσκολη και αν είναι. Εμείς έχουμε το δικαίωμα να πέσουμε όμως έχουμε την ευθύνη του εαυτού μας να σηκωθούμε και πάλι και να συνεχίσουμε την πορεία μας. ΜΟΝΑΧΙΚΗ αλλά ΥΠΕΡΟΧΗ εξάλλου ο καθένας ακολουθεί την πορεία του και ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όμορφο σχόλιο και αληθινό. Η βάση όλων είναι η γνώση (γνωριμία καλύτερα) του εαυτού μας. Για μένα δεν υπάρχει κάτι πιο ουσιαστικό ούτε τίποτα πριν από αυτό.

    Η τελευταία σου πρόταση ανοίγει ένα άλλο τεράστιο θέμα.

    Eυχαριστώ για το σχόλιο. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή