Σελίδες

4 Σεπ 2009

Μεταξύ μας…




Πλησιάζει η αρχή άλλης μιας ακαδημαϊκής χρονιάς με πολλά όνειρα, νέους στόχους, αρκετό προβληματισμό μα και πολύ άγχος. Ένοιωσα την ανάγκη, σε αυτό το πρώτο άρθρο της νέας σεζόν, να απευθυνθώ στους μικρούς πρωταγωνιστές: τα παιδιά, τους έφηβους και τους φοιτητές.

Ολόκληρο το σύστημα σας σπρώχνει να σκέφτεστε μακριά και έξω από τον εαυτό σας. Αναζητάτε μακρινούς στόχους και συνεχώς συγκρίνεστε με τους άλλους γύρω σας (συμμαθητές, αδέλφια) για να αξιολογήσετε τον εαυτό σας. Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά και οι δυο αυτές λειτουργίες είναι άσκοπες. Ποτέ δεν επαρκούν ώστε να νοιώσετε ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και να έχετε κίνητρο να βελτιώνεστε.

Είναι ανώφελο να αγχώνεστε για το μέλλον όταν το παρόν σας διαφεύγει. Είναι το ίδιο ανώφελο να τα «φορτώνετε όλα στον κόκορα» επειδή φοβάστε να ασχοληθείτε με ότι σας δυσκολεύει. Σίγουρα δεν ζούμε σε ένα ιδανικό σύστημα που βοηθάει τον κάθε μαθητή και φοιτητή να μαθαίνει με τον τρόπο που αυτός μπορεί καλύτερα. Μπορείτε όμως να κάνετε αρκετά ώστε να αρχίσει σταδιακά να αλλάζει αυτό το σύστημα.

Αρχικά, το σημαντικότερο είναι να μη σταματάτε να κάνετε ερωτήσεις. Είναι έμφυτη η ανάγκη και δικαίωμα σας να ρωτάτε για το κάθε τι που δεν σας «κάθεται καλά» και δεν το κατανοείτε ουσιαστικά. Και μην υποχωρείτε αν δεν λάβετε την απάντηση που σας ικανοποιεί πλήρως.

Γιατί πρέπει να το μάθω αυτό; Γιατί πρέπει να δουλεύω με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο; Γιατί πρέπει να σκέφτομαι έτσι; Γιατί πρέπει να είμαι άριστος σε όλα; Γιατί δεν πρέπει να έχω χρόνο να παίζω; Γιατί πρέπει να κουβαλάω όλα αυτά τα βιβλία στο σχολείο καθημερινά; Γιατί αξίζω λιγότερο επειδή μαθαίνω διαφορετικά από τους άλλους;


Το μέλλον δημιουργείται από το παρόν και όχι από τον προσεκτικό νοητικό προγραμματισμό του μέλλοντος. Μεταξύ μας… Όσους μακρινούς στόχους και αν βάζεις, πάντα θα σου διαφεύγουν αν δεν μάθεις να παρατηρείς τον εαυτό σου στο παρόν: τι σκέφτεται, τι αισθάνεται, τι κάνει, τις προθέσεις και τις ανάγκες σου πίσω από τις πράξεις.

Αν διαπιστώνεις ότι ο νους σου τρέχει μακριά όταν κάθεσαι να διαβάσεις, μην τον «αναγκάσεις» να επανέλθει αν δεν προσέξεις πρώτα πού έχει ταξιδέψει. Και οπωσδήποτε μην κατακρίνεις τον εαυτό σου για αυτό. Τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Κάτι άλλο σε απασχολεί και χρειάζεται την προσοχή σου προτού αφοσιωθείς σε αυτό που θέλεις. Καλό θα ήταν να αρχίζεις με τα δύσκολα μαθήματα πρώτα όταν έχεις περισσότερη ενέργεια και να τελειώνεις με τα εύκολα. Επίσης καλό θα ήταν να μάθεις να παίρνεις μερικές σημειώσεις (βιωματικά μαθαίνεις καλύτερα) ή να φτιάχνεις νοητικούς χάρτες.

Ο μόνος με τον οποίο χρειάζεται να συγκρίνεσαι είναι ο εαυτός σου. Μην επιτρέπεις να σε συγκρίνουν με κανέναν άλλον και μην πιστεύεις τις ταμπέλες που γονείς και δάσκαλοι ίσως σου κολλάνε γιατί φοβούνται ή δεν ξέρουν πώς να διαφοροποιήσουν τη σκέψη τους.

Εσύ μέσα σου γνωρίζεις πάντα τις δυνατότητες σου και αν όντως διεκδικείς αυτό για το οποίο είσαι ικανός. Μπορεί να έχεις προσωρινά την προσοχή που ζητάς μέσα από κάποια αρνητική συμπεριφορά σου αλλά αυτό έχει μακροχρόνια αρνητικές συνέπειες σε σένα: δεν είσαι αυτό που μπορείς να είσαι. Αυτό – όση προσοχή και αν έχεις από άλλους – δεν μπορεί να σου προσφέρει την αυτοαποδοχή και την αυτοεκτίμηση που είναι απαραίτητα στοιχεία για οποιαδήποτε επιτυχία.

Μην κάνεις τίποτα μηχανικά, έστω και αν αυτό σου προσφέρει περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Η μηχανική μάθηση (ή εργασία) είναι ανούσια και δεν μπορείς να εξαγοράσεις το χρόνο που σπατάλησες με τον ελεύθερο χρόνο που θα έχεις μετά. Ο πρώτος εξακολουθεί να είναι ανούσιος και σπατάλη.

Μην αναβάλλεις, όσο πειρασμός και αν είναι η αναβολή – ειδικά για ότι δεν σου αρέσει ή σε δυσκολεύει. Η αναβολή μόνο προβλήματα μπορεί να σου προσφέρει. Θα αναγκαστείς να ασχοληθείς όταν τα περιθώρια του χρόνου θα έχουν πια στενέψει επικίνδυνα και τότε το άγχος και ο φόβος θα σε εμποδίσουν να είσαι αποτελεσματικός.


Όταν είμαστε ήρεμοι μαθαίνουμε καλύτερα, παίρνουμε σωστότερες αποφάσεις, κάνουμε λιγότερα λάθη και λιγότερες επαναλήψεις. Αν ο νους δεν είναι ήρεμος, αυτό είναι το πρώτο θέμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθείς και μετά όλα τα άλλα. Διαφορετικά, θα τον βρίσκεις πάντα εμπόδιο, σε ότι επιχειρείς να κάνεις.

Όσο και αν οι μεγάλοι γύρω σου προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο, δεν ζούμε τη ζωή μας με τη λογική. Τη ζούμε συναισθηματικά. Δεν μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να αλλάξει ή να καταργήσει αισθήματα φόβου, ανασφάλειας, απόρριψης, θυμού, όπως δεν μπορείς να σβήσεις τυχόν εικόνες αποτυχίας από την οθόνη του νου σου, με λεκτική εντολή. Δεν αλλάζεις τις αντιδράσεις σου με πειθώ και «πρέπει».

Βρες κάποιον που μπορείς να εμπιστεύεσαι (γονιό, δάσκαλο, ειδικό), όχι φίλο σου γιατί όσο πρόθυμος και να είναι, δεν έχει τον τρόπο να σε βοηθήσει, και συζήτησε ότι σε απασχολεί – όσο ανόητο ή μικρό και αν φαίνεται. Ο νους έχει την τάση να μεγαλοποιεί τα πάντα και να σε απομακρύνει από την αλήθεια σου.

Αν δεν νοιώθεις αρκετά ασφαλής να μιλήσεις στο παρόν στάδιο σε κανέναν, μπορείς να γράφεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου σε ένα τετράδιο το οποίο θα ανήκει αποκλειστικά και μόνο σε σένα και οι υπόλοιποι θα πρέπει να το σέβονται αυτό.

Η γραφή σε βοηθά να βλέπεις τις σκέψεις σου, να τις αμφισβητείς συνειδητά, να κατανοείς τη λειτουργία της σκέψης καλύτερα. Μη λογοκρίνεις και μη σβήνεις αυτά που γράφεις. Όλα είσαι εσύ! Σταματούν να σε απειλούν όταν τα αναγνωρίζεις και όχι όταν τα σπρώχνεις στο πίσω μέρος του νου σε μια προσπάθεια να παρουσιάσεις μια διαφορετική εικόνα του εαυτού σου.

Πάνω απ’ όλα, απόλαυσε αυτό το ταξίδι της μάθησης που δεν τελειώνει ποτέ. Γιατί η μάθηση δεν βρίσκεται μόνο στα βιβλία αλλά στη ζωή. Τώρα βάζεις μόνο τις βάσεις. Χτίσε γερές βάσεις, ώστε πάνω τους να μπορείς να προσθέσεις ότι άλλο θέλεις ανά πάσα στιγμή. Καλλιέργησε τα ταλέντα σου, ψάξε τις αδυναμίες σου (πίσω τους κρύβεται πάντα ένα δώρο) άκου τον εαυτό σου, μάθε να επικοινωνείς θετικά μαζί του. Ποτέ το παρόν δεν μετατίθεται, δώσε του την προσοχή σου. Έτσι επενδύεις στο μέλλον.


.................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου