Σελίδες

23 Σεπ 2015

Ξέφρενη πορεία στο πουθενά


Είναι απλά τα πράγματα και ταυτόχρονα, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο είναι δύσκολα. Όσες φορές κι αν το γράψω και όποιο τρόπο κι αν εφεύρω για να το κάνω, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό, παρά μόνο υποκειμενικά και βιωματικά. Παραμένει δηλαδή, η κατανόηση, διαδικασία...

Είναι δύσκολο γιατί εκπαιδευόμαστε από το σχολείο και την κοινωνία, να σκεφτόμαστε ανάποδα, παράλογα, νοητικά (μέσα από τις υπάρχουσες διαστρεβλωμένες ιδέες μας) και όχι πρακτικά, αντικειμενικά. Είναι από τους βασικότερους λόγους που αντιτίθεμαι στην υφιστάμενη παιδεία και εκπαιδευτικό σύστημα και αρνούμαι δικαιωματικά (με πράξη συνειδητής ανυπακοής στον εξαναγκασμό) να υποβάλω το παιδί μου σε αυτόν τον προγραμματισμό του τρόπου σκέψης του.

Το πολύπλοκο ο γραμμικός νους δεν το κατανοεί, αδυνατεί να το συνθέσει και έτσι προχωράει ουσιαστικά "με τρύπες": άπειρα κενά, που δεν αντιλαμβάνεται, θεωρώντας όμως πως γνωρίζει, πως αντιλαμβάνεται καθαρά. Κι όμως, η ζωή προχωράει με φαινομενικά χαοτικά, άπειρα, ασύνδετα κομματάκια ενός γιγαντιαίου πάζλ, που αν δεν τα συνθέσουμε, δεν αποκτά ποτέ ουσιαστικό νόημα η ζωή μας ή ο κόσμος μας.

Η προσπάθεια που συντελείται εδώ και χρόνια, σε πληροφοριακό επίπεδο, να βγούμε από τα αδιέξοδά μας, να κατανοήσουμε και να αλλάξουμε τον κόσμο μας, εξακολουθεί να έχει κύριο πεδίο δράσης μας το εξωτερικό και όχι το εσωτερικό πεδίο δράσης μας.

Πολλοί τομείς συνεχίζουν να βρίσκονται απομονωμένοι ο ένας από τον άλλον, μη καταφέρνοντας οι άνθρωποι να συνεννοηθούν μεταξύ τους, αφού λείπει η εσωτερική, βιωματική, ατομική σύνδεση. Αν μιλήσεις σε ένα γιατρό για την εκπαίδευση και τον τρόπο που σκεφτόμαστε, θα θεωρήσει πως είναι ένα θέμα που δεν τον ενδιαφέρει και το αφήνει στους "ειδικούς". Αν μιλήσεις σε ένα δικαστή για την ύπαρξη και την πορεία της ψυχής αλλά και της προσωπικότητας στη γραμμική ζωή, θα σε επαναφέρει στους νόμους που δεν αντιλαμβάνεται πως είναι οι πλείστοι παράλογοι και θα σε παραπέμψει σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο κ.ο.κ.

Σε ποιο  οικείο πεδίο όμως...και εκεί που χρειάζεται ο καθένας μας να επιστρέψει, κάποια στιγμή, σοβαρά στην πορεία της ζωής του:

- Γιατί θέλω να διορθώσω το δυσλεκτικό παιδί μου όταν δεν κατανοώ τον τρόπο που σκέφτεται αλλά πίστεψα τους "ειδικούς", πως έχει κάποια ανεπάρκεια;

- Γιατί προσπαθώ να πείσω το παιδί μου να αγαπά το σχολείο, το διάβασμα, τη δουλειά, όταν εγώ βαριέμαι τη δουλειά μου, δεν έχω βρει το νόημα της ζωής μου, εξακολουθώ να έχω άπειρα ερωτήματα που δεν τολμώ να απαντήσω και δεν έχω ιδέα προς τα πού πάω και γιατί;

- Γιατί συνεχίζω να θέλω να πετυχαίνουν οι σχέσεις μου, ψάχνοντας το "έτερον ήμισυ" (είτε φανερά είτε όχι) όταν ακόμα δεν τα έχω βρει με τον Εαυτό μου, δεν ξέρω ποια είμαι και θεωρώ πως "οι αποτυχίες μου" δεν οφείλονται σε μένα, στον τρόπο που σκέφτομαι, αλλά στην "τύχη" μου, στη "μοίρα", στους άλλους;

- Γιατί εξακολουθώ να θέλω οι άλλοι ν' αλλάξουν, η κοινωνία να διορθωθεί, όταν εγώ αρνούμαι να το κάνω, όταν φοβάμαι να μετακινηθώ από τις ιδέες μου, τις κρυφές πεποιθήσεις μου και δεν αντιλαμβάνομαι τις κρυμμένες ανάγκες μου;

- Γιατί συνεχίζω να πληρώνω φόρους που δεν ξέρω γιατί τους πληρώνω και σε ποιον, συνεχίζω να υπακούω νόμους που θεωρώ άδικους, συνεχίζω να υποδουλώνομαι σε όλα όσα θεωρώ πως δεν μπορώ να αλλάξω, κατηγορώντας "το σύστημα" πως με δεσμεύει;

- Γιατί συνεχίζω να αναζητώ την ασφάλεια, τη σιγουριά, το γνώριμο, βλέποντας πως η ζωή είναι απρόβλεπτη, τα πάντα κινούνται, μεταβάλλονται αλλά εγώ μένω στο παρελθόν, αδυνατώντας ουσιαστικά να ελέγξω οτιδήποτε;

- Γιατί εξακολουθώ να αναζητώ "πυροσβεστικές" μεθόδους θεραπείας, θεωρώντας πως οι αιτίες της ασθένειάς μου βρίσκονται "εκεί έξω" (όπως και η θεραπεία μου), αγνοώντας τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις, τη σοφία που έχουμε στη διάθεσή μας μεγάλων ανθρώπων που εντόπισαν το νόημα και τη σημασία της ζωής αλλά και τη θεραπεία της προσωπικότητας/γνώση του Εαυτού μας;

- Γιατί αρνούμαι να πληροφορούμαι, να εξελίσσομαι και να μαθαίνω, θεωρώντας πως πρέπει να γνωρίζω και πως οφείλω "κάποια στιγμή να ξέρω και να καταλήγω σε μια συμπαγή, σίγουρη και ακλόνητη προσωπικότητα" που δεν αναιρεί, δεν αμφισβητεί, δεν αναθεωρεί και δεν δικαιούται να αναζητεί;

Πολλά τα γιατί.... τα πιο πάνω είναι απλά η κορυφή ενός παγόβουνου, που το μέγεθός του και το βάθος του εξακολουθεί να είναι αόρατο στον επιφανειακό, γραμμικό νου. Τι περιμένουμε ν' αλλάξει; Ποιος περιμένει; Ποιο είναι αυτό το υποκείμενο που αγνοεί την ουσία του, που εξακολουθεί να είναι θύμα και θύτης μαζί, παρασύροντας μαζί του - εν αγνοία του - όλους τους άλλους, τα παιδιά του, την κοινωνία ολόκληρη;

Θεωρητικά, γνωρίζουμε να λέμε τα λόγια που μας βγάζουν από όλα τα αδιέξοδα. Αδυνατούμε όμως να δούμε πώς η θεωρία δεν ανταποκρίνεται στο πρακτικό μέρος της ζωής μας....άλλα λέμε, άλλα κάνουμε.

Μαθαίνοντας να είμαστε "ενήλικες", ξεχάσαμε να παραμένουμε (ή καλύτερα να ΓΙΝΟΥΜΕ) παιδιά: να θέλουμε να μάθουμε, να θέλουμε να αμφισβητήσουμε, να θέλουμε να πειραματιστούμε, να ζούμε στο παρόν μας, να θέλουμε να είμαστε συνδεδεμένοι με τον Εαυτό μας, να θέλουμε να επιστρέφουμε στο κέντρο μας, να τολμούμε να φαινόμαστε αφελής/μικροί/αδύναμοι γιατί εκεί ακριβώς βρίσκεται η δύναμη και η αρχή της εσωτερικής γνώσης μας.

Σε ένα τρελό χορό αντιθέτων, ψευδαισθήσεων, υποθέσεων, αντιλήψεων, εξακολουθούμε να χανόμαστε ανάμεσα στο "μόνοι" και στο "μαζί", αδυνατώντας να κατανοήσουμε τα απλά βήματα που χρειάζονται για να επιτύχουμε τη λύτρωση και την ωρίμανσή μας: την ιερή, εσωτερική και εξωτερική ένωση.

Το ξέρουμε καλά αυτό, όσοι τολμούμε να ξαναγίνουμε, ταπεινά και θαρραλέα, μαθητές της ίδιας της ζωής, αφήνοντας πίσω μας την αλαζονεία της άγνοιας, σώζοντας τον εαυτό μας από τις νοητικές μας πλάνες, τον αχρείαστο πόνο και τη μιζέρια που συνοδεύουν όλους τους ουσιαστικά χαμένους και χαοτικούς "ενήλικες", αναλαμβάνοντας πρακτικά και αληθινά την ευθύνη της ζωής μας...του τρόπου που σκεφτόμαστε!

Χριστιάνα Σοφία

5 σχόλια:

  1. Είσαστε η Χριστιάνα Σοφία που έχει την κορούλα που το ανάλγητο κράτος μας θέλει να της την πάρει επειδή σεν συμφωνεί μαζί της με την ιδέα της εναλλακτικής μάθησης..; Μπράβο σας, ωραία τα λέτε πάντως!

    Βασίλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, εγώ...δεν γράφω και δεν ζω παρά μόνο την αλήθεια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. https://secure.avaaz.org/en/petition/Prosecutors_Office_Greek_Justice_Functionaries_We_invite_you_to_stop_persecution_of_this_mother_1/?nhJzOeb

      Διαγραφή
  3. Δίνεις μεγάλο αγώνα εσύ κ η κόρη σου για όλους εμάς που θέλουμε να ακολουθήσουμε αυτό τον δρόμο! Να έχετε πνευματική δύναμη και φώς για να αντιμετωπίσετε το σαθρό αυτό σύστημα! Σας στέλνουμε την αγάπη μας!!!
    Αιμιιλία-Παναγιώτης και μικρός μελλοντικός homescooling-non schooling Μάνθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ και τους τρεις για την ελευθερία της σκέψης σας και τις πολύτιμες ευχές σας. Μπορούμε να αρχίσουμε να συνδεόμαστε http://denphgainosxoleio.blogspot.gr/p/normal-0-false-false-false-en-us-x-none.html

      Διαγραφή