Σελίδες

27 Αυγ 2009

Όταν το αναπάντεχο χτυπά




Το «περίεργο» με το απρόοπτο είναι ότι χτυπά ακριβώς εκεί που δεν το περιμένεις, ακριβώς τότε που πιστεύεις ότι τα έχεις σκεφτεί όλα, έχεις οργανώσει και έχεις τακτοποιήσει όσο καλύτερα μπορείς τα πάντα. Αλλά, όλως παραδόξως, ποτέ δεν σε ρωτάει αν σε βολεύει η ανατροπή, αν συμφωνείς με το timing.

Σαν πελώριο κύμα που σκάει με ορμή στην όχθη σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα του, έρχεται «από το πουθενά» αυτό που δεν θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς στα πιο τρελά όνειρα σου ούτε θα μπορούσες με κάποια δύναμη να προβλέψεις. Δεν έχεις φυσικά την πολυτέλεια να αναβάλεις τίποτα, να σκεφτείς με την ησυχία σου, ή να μην αντιδράσεις. Σε καλεί άμεσα, επιτακτικά, ν’ αναλάβεις δράση, οποιαδήποτε δράση. Φτάνει να κουνηθείς.

Ανατρέπει τα πάντα. Τίποτα δεν μένει στη θέση του, τίποτα δεν είναι ίδιο με πριν. Δεν έχεις από πουθενά να κρατηθείς, καμία ασφάλεια σταθερού δεδομένου ως αναφορά. Και όλα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που νοιώθεις ότι έχεις ανέβει στο τρενάκι του λούνα-πάρκ που τρέχει σαν τρελό στις ράγιες και δεν ξέρεις ποτέ τι θα σε βρει στην επόμενη γωνία μετά από μια τρελή κατηφορική κούρσα στην «άβυσσο».


Νοιώθεις να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου, σαν να κρατάς την ευθύνη ολόκληρου του σύμπαντος στους ώμους σου. Τεράστιο το βάρος της ευθύνης των αποφάσεων και δεν έχεις το χρόνο να αναρωτηθείς αν μπορείς να την αναλάβεις. Ποτέ δεν είσαι βέβαιος αν οι αποφάσεις σου είναι οι σωστές ενόσω βρίσκεσαι στο πεδίο της μάχης, παρά μόνο κρίνεις, εκ των υστέρων, όταν κοπάσει η φουρτούνα. Αμέτρητες πληροφορίες έρχονται από παντού, που πρέπει εσύ να διαχειριστείς σχεδόν ταυτόχρονα. Η μια απόφαση σε οδηγεί στην άλλη καθώς συνεχίζεις την τρελή πορεία που σου επιβάλλει η ζωή και βρίσκεται έξω από τον έλεγχο σου.

Με κάποιο μαγικό, εκπληκτικό τρόπο, αντέχεις. Βρίσκεις δυνάμεις και ενέργεια που δεν γνώριζες ότι διέθετες και παραμένεις όρθιος, μαχητής, σε εγρήγορση. Το κρίσιμο σημείο – που δεν έχεις την ευκαιρία να το επιλέξεις συνειδητά κατόπιν λογικής σκέψης αλλά είναι προϊόν υποσυνείδητης διεργασίας που είτε έχεις δουλέψει για να κατακτήσεις, είτε όχι – είναι να εμπιστεύεσαι την πορεία της ζωής, τον εαυτό σου, το αναπάντεχο, την όποια ανατροπή στην καθ’ όλα προγραμματισμένη ζωή σου. Αυτό είναι το κρίσιμο στοιχείο, το μοναδικό που θα κάνει τη διαφορά στην όλη διαδικασία.

Αν εμπιστεύεσαι το θεόρατο κύμα που έρχεται κατά πάνω σου, και τον «μικρό» εαυτό σου που φαντάζει προσωρινά φύλλο στον άνεμο, επικαλείσαι όλη την πίστη που διαθέτεις, αφήνεσαι στο ρυθμό που καλείσαι να χορέψεις ακολουθώντας μόνο τη διαίσθηση σου. Αν φοβηθείς και αντισταθείς, αν επιχειρήσεις ν’ αρνηθείς αυτό που συμβαίνει, θα σε τσακίσει. Θα κουραστείς και θα πονέσεις πολύ περισσότερο γιατί η ορμή του είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δική σου αλαζονεία (να θέλεις να ελέγχεις τη ζωή), τη λιγοψυχία που προκαλεί ο φόβος μέσα σου.

Μόνο όταν κοπάσει η καταιγίδα, όταν ηρεμήσουν τα πάντα γύρω σου (και μέσα σου) μπορείς να κοιτάξεις ξανά τον ορίζοντα και με ηρεμία να αναλογιστείς:

 Ότι τίποτα, ποτέ δεν συμβαίνει τυχαία. Κάθε εμπειρία, είτε θετική είτε αρνητική, φέρνει μαζί της δώρα που μπορείς να πάρεις ή να προσπεράσεις.

 Ότι όλα «συνωμότησαν» προηγουμένως για να φτάσεις σε αυτήν την κορύφωση. Η συνδετική και συνθετική ικανότητα του νου να κατανοεί όλα όσα προηγήθηκαν και βοήθησαν ώστε να αντιμετωπίσεις με επιτυχία την τρικυμία, βρίσκεται στη διάθεση σου. Πάντα, μετά από μια τρικυμία, η γαλήνη είναι πιο όμορφη καθώς το τοπίο αλλάζει, αν έχεις την ικανότητα να το δεις θετικά.

 Ότι ποτέ δεν ελέγχεις τίποτα ουσιαστικά παρά μόνο τον εαυτό σου και τις αντιδράσεις του. Είσαι ασφαλής αν έχεις μάθει να είσαι παρόν, σαν απόλυτα εναρμονισμένος κυνηγός με το περιβάλλον του. Παίρνεις τις σωστές αποφάσεις μόνο στο παρόν, με πίστη σε αυτό που είσαι και την τόλμη να το εκφράζεις αυθόρμητα, χωρίς δισταγμό.

 Ότι όσο αρνητικά και άσχημα και αν φαίνονται τα πράγματα, πάντα γίνονται για κάποιο ανώτερο καλό, ένα αόρατο Χέρι τα καθοδηγεί. Ο προγραμματισμένος νους έχει ανάγκη τους διαχωρισμούς καλό-κακό, σωστό-λάθος, θετικό-αρνητικό. Η πραγματικότητα είναι ότι το ένα πάντα εμπεριέχει το άλλο γιατί τίποτα δεν είναι διαχωρισμένο.

 Ότι η ζωή δεν προγραμματίζεται, συμβαίνει και εσύ μπορείς «απλά» να επιλέγεις τον τρόπο που υπάρχεις μέσα σε αυτήν. Ενώ δεν ελέγχεις τίποτα, επιλέγεις τη δική σου δράση και πάντα ορίζεις τη θέση σου με την επιλογή της πράξης σου. Στις πιο κρίσιμες ώρες και στις πιο δύσκολες αποφάσεις, επικαλείσαι τη διαίσθηση και όχι τη λογική για να αναλάβει αυτό που ο Εαυτός σου γνωρίζει αλλά ο φόβος χρειάζεται να δει για να πιστέψει.

 Ότι ταπεινότητα σημαίνει να αναγνωρίζεις τη σοφία με την οποία δημιουργούνται και κινούνται τα πάντα στο σύμπαν στο οποίο ανήκεις, μέχρι και τον τελευταίο κόκκο άμμου. Ταυτόχρονα σημαίνει να αναγνωρίζεις και να επικαλείσαι τη θεία σπίθα που κατοικεί μέσα σου και σε καθιστά συνδημιουργό της πραγματικότητας σου.

Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο και αυτό τρομάζει συνήθως τον βιολογικό σου εαυτό που αγωνιά, φοβάται και προσπαθεί μάταια να ορίσει το πεπρωμένο του. Όσο περισσότερο προσπαθεί, τόσο λιγότερο τα καταφέρνει γιατί η έννοια του Δημιουργού είναι πολύ διαφορετική από αυτήν του συνδημιουργού και είναι πολύ περιορισμένος για να αντιληφθεί τη διαφορά. Το παράδοξο είναι ότι όσο περισσότερο εμπιστεύεται, αφήνεται, ανοίγεται, τόσο περισσότερο γνωρίζει, «ελέγχει» και βιώνει την ασφάλεια που ποθεί.

Στο τέλος άλλης μιας περιπέτειας, συνειδητοποιείς λίγο – λίγο το μέγεθος και την επίδραση που είχε το πρόσφατο τσουνάμι στον ψυχισμό, στο σώμα και στη ζωή σου. Χρειάζεσαι το χρόνο και τη νοητική (κυρίως) ηρεμία να ταιριάξεις τα κομματάκια του πάζλ, να αφομοιώσεις, να κατανοήσεις, βιωματικά πλέον, και να επιστρέψεις στην καθημερινότητα σου, σε όλα όσα άφησες πίσω σου προσωρινά. Άπειρα τα ενδιάμεσα συναισθήματα, χιλιάδες οι σκέψεις που έφερε μαζί της η νέα πρόκληση. Δεν θα τα κατανοήσεις όλα αμέσως, αλλά νοιώθεις απέραντα ευγνώμων για αυτό που συνέβαλε ώστε να ξεπεράσεις για άλλη μια φορά τον εαυτό σου αποδεικνύοντας την πίστη σου στη ζωή και τη σοφία της.


...............

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος10/13/2009

    ΜΠΑΒΟ ΣΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ Η ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΙΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
    ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΠΛΕΟΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΟΡΑΤΟ ΧΕΡΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙΣ ΦΤΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΓΚΡΕΜΟ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΚΟΠΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΑΜΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ΓΡΑΦΗΣ ΝΑΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, το "διάβασα" στο βιβλίο της ζωής μου. Εκεί μαθαίνεις τα καλύτερα και τα περισσότερα...και πού ξέρεις; Μπορεί και να μου πήρε κι εμένα αιώνες γραφής να το εξηγήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος11/20/2011

    Βρήκα μια σπουδαία πυγή ώθησης ! Να χεις ότι καλύτερο στην ζωή σου ! Σ ευχαριστώ για αυτό που δίνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή